Historia pary małżonków, po czterdziestce. Gdy Ann (Barbara Eden) oznajmia przy obiedzie swemu mężowi Davidowi (George Grizzard), że jest w ciąży, ten zaskoczony i zaniepokojony tą wiadomością ( ciąża może zagrażać życiu żony), namawia ją do aborcji. Ta jednak waha się. Sprawy komplikują się, gdy po u wizycie u lekarza, David dowiaduje się, że nie on jest ojcem. W miarę rozwoju akcji, Ann co rusz zmienia zdanie co do utrzymania ciąży. Gdy w końcu przystaje przy tym, aby donosić, jej mąż będzie świadkiem dziwnych zachowań przyszłej matki. Ann oszalała na punkcie soli, sypie ją do swych potraw z nadmiarem takim, że wydają się nie jadalne. Nawet mężowi przesoliła zupę, na szczęście ten wykazał wyrozumiałość. Drugą obsesją Ann jest kawa, pije jej tyle, że normalnie serce powinno jej wyskoczyć z piersi. Poza tym wchłania książki i inne media, jak komputer dyskietki. David i ich znajomi są zaniepokojeni zachowaniem Ann. Cóż to za dziwna ciąża?
Przyzwoicie zrealizowana i poprawna produkcja tv, która nie niesie ze sobą żadnej myśli. Mimo, że krótka, przynudza. Połowę seansu stanowi rozciągnięty wątek, dziwnych zachowań bohaterki, jednak widz już to wie i chciałby, aby tempo w końcu przyspieszyło, lub nastąpił jakiś zwrot akcji. Niestety, trzeba czekać na niezbyt emocjonujący finał, w którym majaczą nawiązania do ,,Wioski przeklętych'' ( oj, chyba za dużo napisałem;-)). Całokształt pozostawia niedosyt, nie wiadomo, skąd? po co? dlaczego? Film posiada również niezłą ścieżkę dźwiękową, jednak inspiracje głównym motywem muzycznym z ,,Egzorcysty'', są nad wyraz słyszalne.
Dla miłośników S-F, to tylko niekonieczna ciekawostka.